Nabeschouwing
Eind 2019 viel de coalitie op Ameland uiteen. Tijdens de raadsvergadering van 23 maart 2020 werd verwezen naar deze nabeschouwing. In de komende tijd kan het zijn dat deze nabeschouwing verder aangepast wordt.
Ameland heeft weer een bestuur! We kunnen dus weer verder met waar we gebleven waren. Dat is een goede zaak, want met alle verantwoordelijkheden die de gemeente Ameland heeft, is het belangrijk om een stabiel opererend bestuur te hebben.
Hoe zijn we tot hier gekomen? Hoe is de situatie ontstaan? Waarom ligt het huidige resultaat op tafel?
Wat ons als Ameland ’82 opviel is de matige communicatie. Iets wat ons de afgelopen twee jaar ook al opviel. Een ander obstakel is onvoldoende openheid, transparantie.
De situatie is ontstaan doordat de coalitie uiteen viel als gevolg van het opstappen van Raadslid mevrouw Marinus uit de coalitie en uit de PvdA. Wat ons enorm verbaast is dat er helemaal niets besproken is ten aanzien van de oorzaken van de breuk. Juist om te komen tot een nieuwe en stabiele coalitie is het belangrijk om te weten wat er mis is gegaan. Daar kunnen we allemaal van leren.
Als je met 2 partijen in 1 coalitie zit, dan is het mooi als beide partijen ongeveer evenredig groot zijn. De ene heeft dan niet bij voorbaat erg de overhand ten opzichte van de ander. Er is een vorm van balans, waarbij eenieder op gelijksoortige wijze actief verantwoordelijkheid draagt.
Nu was Ameland 1 in ieder geval 5 keer zo groot als de PvdA. Dat is lastig. Is ruimte geven aan de kleine broer voldoende? Nee! De grote broer heeft een 5 keer zo grote verantwoordelijkheid om de coalitie te laten slagen ten opzichte van de kleine broer. De vraag komt dan op of alleen het uit elkaar vallen van de coalitie voldoende lesstof is om in de toekomst wel succesvol te zijn. Of ga je de handschoen maar weer oppakken en dezelfde lijn doortrekken met een nieuwe coalitie? Een leermoment? Daarentegen wordt de kleine broer gebrek aan initiatief en daadkracht verweten. Het mes behoort te allen tijde aan twee kanten te snijden.
Onze fractie heeft een tweetal verkennende gesprekken gevoerd met Ameland 1. Echter tot de echte inhoud zijn wij niet gekomen. Onze achterban heeft niet een eenduidig standpunt over wat betreft het aangaan van een eventuele coalitie, mocht het zover komen, maar we willen toch graag het gesprek aan (blijven) gaan.
Zover komt het niet.
Tot onze verbazing blijkt tot dat moment geen
enkele partij soelaas te kunnen bieden in een coalitie. Het aanbieden van het ontslag van mevr. Bruins-Slot en dhr. Faber leek op een gegeven moment onvermijdelijk, onder meer omdat de oppositie
het niet wenselijk acht om zonder in de raad vertegenwoordigd te zijn deel uit te maken van het College. Aldus geschiedde.
Vanwege vakantie van dhr. Piet IJnsen die na zijn vakantie nog een gesprek heeft met Ameland 1 verblijven wij in afwachting van het vervolgtraject en wachten wij op het beloofde signaaltje van de initiatiefnemers. Tot op heden zitten wij nog altijd op dat signaaltje te wachten.
Voor ons was het dan ook erg verrassend dat er een formateur werd aangesteld. Wij van Ameland ’82 hebben te kennen gegeven dat wij verbaasd en teleurgesteld te zijn dat wij niet aan tafel zijn geweest. Was het de wens van de formateur? In onze ogen is het juist de rol van een formateur om de partijen aan tafel te krijgen, los van onze intenties. Een weinig transparante gang van zaken en wij hopen hiermee dat dit een wijze les is naar de toekomst. Het volk zit juist nu te wachten op transparantie en daadkracht.
Ameland ’82 kijkt ook in de spiegel en ziet dat het beter kan en moet. Wij willende komende periode gebruiken om te werken aan meer stabiliteit binnen onze fractie, met goed onderbouwde standpunten en mooie initiatieven komen. Wij willen u daarin betrekken. Zo zijn wij een tijd geleden onder andere gestart met het organiseren van een serie denktank-avonden waarin wij u aan het woord laten. Open en eerlijke eilandpolitiek!
Niettemin wensen wij het nieuwe College, de coalitie en alle anderen veel wijsheid toe en blijf gezond!
Fractie Ameland ‘82